Bliss. The most viewed photo ever.

This post is moved to our free photo site PilesOfPics.com.

Read it there!

‘Bliss’, default wallpaper of Windows XP. Photographer: Charles O’Rear

 

 

 

Advertisements

Weegee – popfotograaf

In de lobby van het hippe citizenM in Rotterdam hangt een wandgrote foto die meteen bekend voorkomt.

Hotellobby citizenM Rotterdam

Als wannabee fotokenner is het dan niet goed te verkroppen dat de naam van de fotograaf niet direct bovenkomt. Walker Evans? Nee. Te rommelig. Paul Strand? Te nieuw.

Dan Google maar te hulp geroepen. Een kleine uitsnede van bovenstaande foto en de zoekmachine weet genoeg. Dit is een echte George Michael.

George Michael, Listen without prejudice

Vanaf daar is het eenvoudig. Dit is een beeld van de beroemde straatfotograaf Weegee.

Weegee nam deze foto op een warme zomerdag in 1940, op het strand van Coney Island. Wat een hoop mensen, dacht ik ook, maar New York is groot en in 1940 was er niet veel ander vermaak.

Weegee, Coney Island Beach 1940

Blijf ik alleen nog met de vraag zitten of ik het beeld herkende als foto van Weegee of als CD van George Michael.

Elk schilderij heeft een foto als remake

Stelling: bij elk schilderij is een remake in de fotografie te vinden. En dan bedoel ik niet het bewuste werk van fotokunstenaars als Jeff Wall, maar gewoon, per ongeluk tot stand gekomen. Je moet het zien.

Deze foto publiceerde NRC in de mooie serie: De Choreografie van het EK.

Foto (c) Max Rossi, Reuters

Dit is het schilderij waar ik direct aan moest denken.

La Danse door Henri Matisse

Als ik nog eens tijd heb, ga ik bij elk bekend schilderij een argeloos tot stand gekomen foto remake zoeken.

 

 

Fotografie in de Popmuziek

Je zit soms met van die vragen die net zo nutteloos als leuk zijn om te beantwoorden. (Meestal zijn ze al beantwoord, zoals internet makkelijk maakt om na te gaan.)

Een vraag die alweer een tijdje geleden bij mij opkwam: welke min of meer bekende popliedjes gaan over fotografie? Of in welke liedjes speelt fotografie een belangrijke rol?

Eerst in mijn eigen muziekverzameling gezocht. Allereerst naar alle liedjes met photo, photograph, picture, camera, flash, etc. in de titel. Dan krijg ik dit overzichtelijke lijstje:

• Pictures of You – The Cure
• Picture on the Wall – John Mayall and the Bluesbreakers
• Send a Picture of Mother – Johnny Cash
• Picture of my Hair – Scram C Baby
• Photograph – Arcade Fire
• Photographic – Depeche Mode
• Photograph – Jamie Cullum
• Camera – Editors
• Flashbulb Eyes – Arcade Fire
• Sure Shot – Beastie Boys
• Library Pictures – Arctic Monkeys

Ook maar eens in de Wikipedia gekeken, het lijkt wel of die voor elk onderwerp, hoe obscuur ook, een ingang heeft. En ja hoor.

List of songs about photography:

A list of songs in which photography is one of the main subjects.

• Aperture – Sleeping At Last
• Are You Happy Now? – Richard Shindell, from the album Courier, 2002
• Camera – R.E.M.
• Camera – The Editors
• Camera-Shy – The Lucksmiths
• Centerfold – J. Geils Band, 1981
• The Camera Eye – Rush
• Click, click, click, click – Bishop Allen
• Distant Camera – Neil Young
• Electric Eye – Judas Priest
• Every Picture Tells a Story – Rod Stewart, 1971
• F-stop Blues – Jack Johnson, from the album Brushfire Fairytales, 2001
• Flashbulb Eyes – Arcade Fire, 2013
• Freeze Frame – J. Geils Band, 1981
• Gentlemen Take Polaroids – Japan, 1980
• Girls on Film – Duran Duran, 1981
• Hey Ya! – Outkast (Shake it like a Polaroid picture)
• I’ll Wait – Van Halen, 1984
• I Turn My Camera On – Spoon
• Inaudible Melodies – Jack Johnson, from the album Brushfire Fairytales, 2001
• Into the Lens – Yes, 1980
• Itchin’ on a Photograph – Grouplove, 2011
• Kamera – Wilco, from Yankee Hotel Foxtrot, 2002
• Kevin Carter – Manic Street Preachers
• Kodachrome – Paul Simon
• Life thru a Lens – Robbie Williams, 1997
• My Camera Never Lies – Bucks Fizz
• Panama – Sailor
• Paparazzi – Lady Gaga
• Peg – Steely Dan
• People Take Pictures of Each Other – The Kinks from the album The Kinks are the Village Green Preservation Society, 1968
• Perfect Photo – Dala
• Photo – Ryan Cabrera
• Photo Jenny – Belle and Sebastian, from the album Push Barman to Open Old Wounds, 2005
• Photobooth – Death Cab For Cutie
• Photobooth – Friendly Fires
• Photograph – Def Leppard, 1983
• Photograph – Diane Birch
• Photograph – Jamie Cullum
• Photograph – Nickelback
• Photograph – Ed Sheeran
• Photograph – Ringo Starr
• Photograph – Weezer
• Photograph – The Verve Pipe
• Photographic – Depeche Mode
• Picture Book – The Kinks from the album The Kinks are the Village Green Preservation Society, 1968
• A Picture of Me (Without You) – Lorrie Morgan
• Picture This – Blondie, 1978
• Pictures of Home – Deep Purple
• Pictures of Lily – The Who
• Pictures of You – The Last Goodnight
• Pictures of You – The Cure
• Picture of You – Boyzone
• Picture of You – WAX
• #SELFIE – The Chainsmokers
• Send a Picture of Mother – Johnny Cash
• Sure Shot – Beastie Boys
• Take a Picture – Filter
• Telephoto Lens – The Bongos
• The Picture – Loudon Wainwright III
• This is not a Photograph – Mission of Burma
• Turning Japanese – The Vapors
• Wishing (If I Had a Photograph of You) – A Flock of Seagulls
• Photographs – Rihanna“

(Wikipedia – Creative Commons)

Mooi om te zien dat menselijke redacteuren het beter doen dan een simpele zoekactie op fotografie-gerelateerde woorden. ‘Kevin Carter’ zit in mijn muziekverzameling, maar om die fotograaf er uit te vissen, moet de praktische toepassing van kunstmatige intelligentie nog flink wat stappen zetten.

De definitie van ‘eigen’ is natuurlijk nogal diffuus geworden als je een Spotify-account heb. Alleen al een zoekactie op photo levert hier honderden, misschien wel duizenden songtitles op. Helaas geeft Spotify geen aantallen bij zijn zoekresultaten, dus ik moet het antwoord op de vraag hoevéél dan?! schuldig blijven.

Eerste scherm van vele met de resultaten van de Spotify zoekactie met “photo”

En dan nog: het onderwerp staat niet altijd in de titel. Met alles wat Google kan, zou ik graag een zoekmachine hebben die door mijn mp3-verzameling kan zoeken naar de teksten van de liedjes die daar gezongen worden. Dan zou Paul Simon’s The boy in the bubble in het eerste lijstje ook gevonden zijn.

De Evolutie van de Elftalfoto

Soms is een voetbalwedstrijd zo slecht dat je maar beter foto’s kunt gaan bekijken. In de aanloop naar de wedstrijd Nederland-Turkije zag ik een recente elftalfoto van Oranje. Elftalfoto’s heb je in twee soorten: de officiële groepsfoto’s die eens per zoveel tijd gemaakt worden, en die strikt genomen geen elftalfoto’s zijn omdat de hele selectie en de complete staf erop staan. Over die foto’s heb ik het nu niet. Ik heb het over de tweede categorie: de foto’s die net voor de wedstrijd gemaakt worden.

De foto die ik zag was deze.

Elftalfoto Oranje voor de wedstrijd tegen Kazachstan 2014

Ik vroeg me af sinds wanneer de foto’s zo gemaakt worden. Die eerste rij is toch geen ponem? Het is net of die jongens zitten te kakken, of dat althans heel nodig moeten. In 2009 was dat ook al zo, getuige deze foto.

Oranje in 2009

En dat terwijl in ons collectieve geheugen de elftalfoto er ongeveer zo uit moet zien: een informeel neergezet groepje mannen. Altijd twee rijtjes, achterste rij armen over elkaar, voorste rij op de hurken. Armen over elkaar is op deze rij facultatief. De keeper staat op de achterste rij, meestal aan de buitenkant, maar in ieder geval nooit in het midden. Er ligt -eveneens optioneel- een bal op de voorgrond.

Oranje in 1978

Zo hoort een elftalfoto te zijn. Hoewel het handiger zou zijn geweest als er maar één fotograaf was, of dat ze anders dichter bij elkaar waren gaan staan. Nu kijken de voetballers verschillende kanten op en dat levert een rommelig beeld op.

En kijk eens naar Rob Rensenbrink: die heeft een handje nodig om zijn evenwicht te bewaren, anders zou hij omkukelen. Vreemd voor een topsporter. Maar hij is niet de enige.

Van Hanegem deed het in 1972:

Oranje in 1972

Van Aerle in 1988:

Oranje op het EK 1988

(Hee, hier heeft alleen de keeper de armen nog over elkaar.)

Witschge (Richard) in 1996:

Oranje in 1996

(U dacht dat Oranje alleen in 1988 een lelijk shirt had?)

Kennelijk is dat van die armen over elkaar slechts een fase geweest, die opgevolgd is door de fase handen op de rug. De huidige fase is die van armen om elkaars schouder.

Jonk in 1998:

Oranje in 1998

Bij uitzondering mocht de reservebank hier ook op de foto. De Goeij hadden ze niet verteld dat de armen-over-elkaar fase voorbij was.

In 1967 deden ze het slimmer: toen steunden ze gewoon op de bal:

Oranje in 1967

Nu we bij de zwart-wit foto’s zijn aangekomen, kan ik u de elftalfoto van de allereerste interland van Oranje, uit tegen België in 1905, niet onthouden. Toen werden er voor de spelers op de eerste rij nog stoelen aangesleept.

Eerste elftalfoto Nederlands Elftal, 1905

Leuk allemaal, maar nu hebben we nog geen antwoord op de vraag waarom de voorste rij er tegenwoordig zo ongelukkig bij zit/staat? Is dat omdat iemand heeft bedacht dat je dan een compactere foto krijgt? Of dat we dan minder lelijke knieën zien? Of is het omdat anders dat handje erbij moet om te voorkomen dat ze omtuimelen?

Overigens hebben de jongens van Jong Oranje een geheel eigen pose. Als schildknapen zitten ze geknield met één knie op de grond en één knie naar voren.

Jong Oranje in 2009

Jong Oranje in 2013

Oranje Onder 19

Maar wacht even, dat is het natuurlijk. Als de jonge spelers de schildknapen zijn, dan zijn de spelers in het echte Oranje de ridders. Die pose van hen moet uitbeelden dat ze op een paard zitten.

Opgelost!

Google Cardboard – return of the Stereo Photo

Ik wilde iets schrijven over the Moment Case, een Kickstarter project dat een echt fototoestel van je iPhone wil maken, maar toen vandaag collega Sebastiaan met de Google Cardboard aan kwam zetten had ik een beter onderwerp.

Google Cardboard (basis variant). Foto (c) Google.

Wat een idee. Na de fancy, dure (en mislukte) Google Glasses komt Google met een radicaal andere aanpak. Je bouwt deze low cost variant op Oculus Rift en (deels) Microsoft Hololens zelf. Uit een stuk karton. De bouwplaat is gewoon te downloaden. Oh ja, je hebt wel een smartphone nodig als beeldscherm en voor de rekenkracht. En voor de apps. Meesterzet. Er zijn er  meteen al tientallen te vinden. Een fraaie muziekvideo van Jack White voorop.

Maar ik zat te denken. Met Google Cardboard kunnen we de aloude Stereofoto weer in ere herstellen. 175 jaar geleden al bedacht, 120 jaar geleden al toegepast (getuige onderstaande foto) en in de vorige eeuw in de fotografie een normaal verschijnsel.

The Indian Puebla of La Guna, New Mexico. By Appleton Stereo Photo Co. Ca. 1900.

Ik wil wedden dat er heel binnenkort apps verschijnen die van je smartphone een stereofototoestel maken. De foto’s bekijk je vervolgens met Cardboard op diezelfde phone. Er zijn al genoeg apps waarmee je 3D-foto’s (want zo heten stereofoto’s tegenwoordig) kunt maken, maar dan heb je twee lenzen nodig of moet je twee bijna dezelfde foto’s maken. De uitdaging wordt dus om de app zo te maken dat je maar één keer hoeft af te drukken, ondanks het feit dat je camera maar één lens heeft. Dat moet lukken.

We leven in interessante tijden.

Kodak Stereo Camera (1954-59)

Google Cardboard Stereo Camera (2015-?)

Stephen Shore – photographer’s photographer

Ik wilde iets schrijven over Alec Soth (“My name is Alec Soth (rhymes with ‘both’). I live in Minnesota. I like to take pictures and make books“), maar toen ik een beetje onderzoek deed vond ik een veel interessantere Amerikaanse fotograaf: Stephen Shore.

Geboren in 1947 maakt hij al 58 jaar Eggleston-achtige foto’s van Amerikaanse landschappen, stadslandschappen en mensen.
Hij was kind aan huis in Andy Warhols the Factory maar dat is niet zo relevant voor dit verhaal. Belangrijker is zijn gebruik van en geëxperimenteer met kleur. Kijk maar; en let op de jaartallen.

Stephen Shore. Second Street, Ashland, Wisconsin, July 9, 1973

Stephen Shore, Golden Nugget (27 June, 1978), Las Vegas, Nevada, USA

Stephen Shore, Room 509, Dnipro Hotel, July 2012

Ik had nog niet van hem gehoord maar mijn favoriete fotografen Andreas Gursky en Martin Parr noemen hem als hun inspiratiebron.
Als je hun werk bekijkt, begrijp je waarom.

Ik weet niet of de term a writer’s writer of a musician’s musician in de fotografie gebruikt wordt, maar we mogen Stephen Shore met recht a photographer’s photographer noemen.

(Verder viel me op dat hij al lang geleden, zonder smartphone, foto’s maakte van het eten dat voor hem stond – wat nu op social media niet meer is weg te denken.)

Sample of food photography by Stephen Shore.

Fotocollages anders

Raw File, de fotografieblog van Wired, komt vandaag met een bericht over Metagramme. Op deze site kun je je foto’s van Instagram laten samenvoegen tot één nieuwe foto. Niet als collage, maar als foto’s die over elkaar heengelegd worden. In hun eigen woorden:

Metagramme lets you merge your images into a single result.
Think of it like a collage but with all the images stacked on top of each other; as images are added to the stack, the details all get merged together.
The result is a an averaged result of the stack.

Metagramme van Converse

Hee, dat komt bekend voor. Doet Corinne Vionnet dat niet? Maar dan handmatig? Yep, lees hier maar.

Corinne Vionnet – Bruxelles

En kun je het niet met je eigen foto’s doen met behulp van de collage-functie in Google’s Picasa? Yep, lees hier maar. Ik heb die mogelijkheid gisteren (echt gisteren) nog gebruikt om een profielfoto te maken voor mijn account op het nieuwe sociale medium Ello.

230 x JW

Dus wat voegt Metagramme toe? Niet heel veel. Of het moet zijn dat je ook een samenstelling kunt laten maken op basis van een hashtag. Dan krijg je dit als je #car invoert (goed kijken).

Metagramme gegenereerd met #car

Maar in de meeste gevallen krijg je een weinig interessante, laat staan betekenisvolle kleurenbrij.

Naschrift: Ik zie het (nog niet te gebruiken) Flickr-logo ook op de site van Metagramme staan. Als dat actief wordt, zal er een andere wereld aan mogelijkheden opengaan.